Cyn cychwyn: o ran iaith, ble mae ffiniau ardal ’Stiniog? Y Blaenau a’r Llan wrth gwrs, ond beth am Traws a Maentwrog? a Dolwyddelan? Ydyn’ nhw, yno, yn siarad yn bur debyg i ni? Gwaetha’r modd, ni fûm i’n byw yn yr un ohonynt, i gael ’nabod eu hiaith yn drwyadl: ond i’r hen Ysgol Cownti a’r Sentral deuai pobl o Groesor a Llanfrothen, y Penrhyn a Minffordd, ac yn yr ysgol felly, amser chwarae yn bennaf, y dysgem ddeall ein gilydd yn llwyr, (gan amlaf i ffraeo, i frolio ein hunain ac i herian ein gilydd.)
Cwestiwn anodd arall: mae galw plentyn yn fwrddrwg, neu ddweud bod peth yn ddrud fel pupur, yn rhannau o’n hiaith yma: ond ai yn ‘Stiniog yn unig y clywir nhw? Go brin. Cofiwch nad o’r plwyf hwn y daeth y miloedd o chwarelwyr i greu tref lle ’roedd, yn 1911, bron ddeuddeng mil o drigolion, ac a oedd felly’r dref ail fwyaf yn y gogledd. O weddill Sir Feirionnydd, ond yn bennaf o Sir Gaernarfon a Dyffryn Conwy, yr hanent, pob un yn siarad iaith ei fro. Cymysgedd felly, mae’n debyg, a siaradwn; tebyg bod hyn yn wir am sawl ardal.
(Llun gan wefan welshconnection- jygiau ar werth yn fanno) |
‘Oes eisie llaeth yn eich te?’ Llaeth!! Ni allem goelio’r fath beth: ych a fi!
‘Na, dim diolch. A gawn ni lefrith?’’Roeddem wrth gwrs, yn hen gyfarwydd â llaeth enwyn fel diod - ond nid mewn te. Gartref, yn ‘nhai Wilias Bildar’, sef Ffordd Wynne, ’roedd cymdogion i ni o’r Bermo, a digrif i ni blant fu eu clywed yn sôn am gwmpo yn lle cael codwm neu syrthio. Rhag ein cywilydd, yntê!
Rhai blynyddoedd yn ôl, cofiaf roi pàs (nid lifft) yn fy nghar i ŵr ar ei ffordd i’r Traws. Soniodd am ei ferch a oedd yn canlyn llanc a chanddo foto-beic, gan ddweud ‘mi alwodd y cog heibio ddoe’. Gair yr ardal am lanc, nas clywswn erioed o’r blaen. Dywedwch i mi, bobol Traws, pa faint o eiriau eraill sy’n wahanol i eiriau ’Stiniog? Yn y Bala dysgais y gair stodwm (= pentwr, llond gwlad, yn enwedig o wair, ’dw’ i’n meddwl). Soniodd cyfeilles imi o’r ardal sut y byddai merched ifainc yn synnu at ryw bishyn o lanc gan ddweud ‘Wel dacw ged y gog!’. Ni chlywswn ced erioed. Ei ystyr? ‘Anrheg’ (fel yn aberthged y ’Steddfod). Penbleth braidd yw’r gair. Wy a chyw yn nyth aderyn arall yw ‘anrheg’ y gog, wrth gwrs - ai peth i’w groesawu?
Ym Mangor bu gennyf letywr o Ddyffryn Ardudwy a ddysgodd ambell air newydd imi, e.e. twba (= twb), moron gwynion (= pannas - llysiau hollol ddieithr imi cyn mynd i Rydychen). Y mwyaf trawiadol fu clywed mai iafu a ddywedir mewn rhai ardaloedd yn ne Meirionnydd, tra dywedwn ni iau a thra dywedir afu yn y De. Trawiadol oherwydd mae’n rhaid imi ei fod yn hynafol iawn; dyna fu’r ffurf wreiddiol, yn gytras â iecur yn Lladin a hepar yng Ngroeg. Dyna roi ambell flesyn ichi ar iaith Meirionnydd.
Dyn a ŵyr ba faint rhagor o eiriau ac ymadroddion diddorol a dieithr (i mi o leiaf) sydd i’w clywed ynddi eto. Ond na phoenwch: mi gefais i eisoes bentwr o eirfa ’Stiniog gan fy nghyfeillion annwyl, Enid Roberts (gynt o Gae Clyd) a chan Dafydd Jones (yr Hen Bost), ac mae croeso i chwithau gyfrannu, drwy anfon neges at y Golygydd.
Bruce Griffiths
----------------------------------
Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Mehefin 2020. Mi fydd mwy yn dilyn yn fan hyn yn yr wythnosau nesa, ond gallwch ddarllen y gyfres trwy lawr-lwytho'r rhifynnau digidol am ddim o'r fan hyn:
Bro360- Llafar Bro
Smit newyddion- Ambell air a dywediad o Stiniog
Gyda llaw [Gol.]: Nid llaeth na llefrith oedd gan Laura Davies wrth hel atgofion am Bant Llwyd, ond LLAETH-EFRITH
Grisiau yn Blaenau, staer yn Traws
ReplyDelete'Mwddrwg' yn air Traws hefyd. Ac roeddwn i'n clywed 'drud fel pupur' yn gyson gan yr hen genhedlaeth.
ReplyDeleteGrisiau oeddan ni'n ddweud yn Traws.
Tydi 'cog' ddim yn air Traws o gwbl. Gair Dinas Mawddwy a Maldwyn ydi o. Dwi'n cofio ni'n cwrdd a dod yn ffrindia efo merched o Dinas ac yn rhyfeddu ar eu defnydd o 'cog/gog' a 'cogyn/gogyn'. Tro cynta i ni glywad y gair.
Ar wahan i rai o dermau chwarel, mae geirfa a dywediada Traws yn debyg iawn i Stiniog. Cofiwch mai acen gogledd Meirionnydd sydd yn Traws, fel Stiniog a Phenryn. Does dim defnydd na dylanwad yr 'e' lydan a geir yn ne a dwyrain y sir. Mae'r 'e' "bech" yn dechrau tua Maesgwm a Ganllwyd, a'r 'e' "paned" a "fanne" yn dechrau o gwmpas Arenig/Celyn.