27.8.20

Rhod y Rhigymwr -Hen Enwau

Pennod arall o gyfres Iwan Morgan

Cefais anrheg difyr iawn y diwrnod o’r blaen … cyfrol ddiweddaraf y Dr Glenda Carr yn olrhain ‘Hen Enwau o Feirionnydd.’ Gwelwyd eisoes ‘Hen Enwau o Gaernarfon, Llŷn ac Eifionydd’ a ‘Hen Enwau Ynys Môn’ ganddi. Ar ôl ei chlywed yn sgwrsio efo Dei Tomos ar ei raglen nos Sul, roeddwn wedi nodi’r gyfrol ar ben y rhestr erbyn y tro nesaf i mi fynd i’r siop lyfrau leol, ond mae’n rhaid fod pâr o glustiau wedi fy nghlywed yn crybwyll hynny!

Rydw i wedi byw yn nalgylchoedd pob ysgol uwchradd ym Meirionnydd ar wahân i Benllyn, ond mae gen i gysylltiadau trwy briodas â’r rhan honno o’r sir hefyd. Mae’n gwbl naturiol felly mod gen i ddiddordeb mawr yn yr hen enwau yma. Mae sgyrsiau gwych Myrddin ap Dafydd am enwau lleoedd efo Aled Hughes ar Radio Cymru ar foreau dydd Mawrth hefyd wedi gwneud i mi sylweddoli ar y cyfoeth a feddiannwn fel cenedl.

Ymdrinia Glenda Carr â tharddiad sawl enw yn nalgylch  Llafar Bro. Fel un sydd wedi byw yn hirach yng Nghwm Cynfal nag mewn unrhyw ran arall o Feirionnydd bellach, mae’r rhain o gryn ddiddordeb. Gan y dywedir i ddigwyddiadau Pedwaredd Cainc y Mabinogi gymryd lle yn y fro, a’n bod wedi cael ein trwytho yn hanes Blodeuwedd, y ferch a greodd Gwydion y Dewin o flodau’r maes yn wraig i Lleu Llaw Gyffes, mae’n naturiol inni gysylltu enwau’r annedd-dai yma â digwyddiadau’r chwedl. 

Cymrwn ‘Bryn Cyfergyd,’ er enghraifft. Mae’r testun yn y Mabinogi yn adrodd fel y daeth Gwydion a Lleu i fryn ‘a elwir weithion Brynn Kyuergyr’ ar lan ‘afon Cynfael.’  Dywed Glenda Carr ei bod yn amlwg fod yna ‘fryn’ o’r enw ‘Bryn Cyfergyr’ yn yr ardal pan adroddodd y cyfarwydd hanes Lleu i’w gynulleidfa rhyw dro yn yr Oesoedd Canol. Ar y llecyn yma y codwyd y tŷ a adwaenid fel ‘Bryn Cyfergyd’ tua 1650.

Y cwestiwn mae’r awdur yn ei ofyn ydy pam newid ‘cyfergyr’ yn ‘cyfergyd?’  Ystyron ‘cyfergyr,’ yn ôl Geiriadur Prifysgol Cymru ydy ‘ymladdfa’ a ‘cynllwyn.’ Fel yr aethpwyd ati i gysylltu ‘Bryn Cyfergyd’ efo ergyd y waywffon a darawodd Gronw Pebr yn y chwedl, mae’n debyg bod ‘ergyr’ wedi troi yn ‘ergyd.’  Daeth y gair ‘cyfergyd’ am ‘concussion’ yn un a ddefnyddir yn gyson gan sylwebyddion rygbi ar S4C yn ystod y blynyddoedd diwethaf.

Fel y gwyddom, mae’r ardal yn frith o enwau sy’n gysylltiedig â’r Bedwaredd Cainc. Cawn hefyd ‘Bryn Llech’, ‘Bryn Saeth’, ‘Llech Ronw’, ‘Mur Castell’ [Tomen y Mur] ac yn y blaen. Ond mae enw un lle cyfagos i’m cartref wedi bod yn ddirgelwch i mi ers yr holl flynyddoedd rydw i wedi byw yma, a hwnnw ydy ‘Bodlosged’ neu ‘Bodllosged.’ 

Yn ôl cyfrol Comisiwn Brenhinol Henebion Cymru, ‘Darganfod Tai Hanesyddol Eryri’ -prosiect dyddio blwydd-gylchau Gogledd Orllewin Cymru [Suggett a Dunn, Aberystwyth 2014], ceir tystiolaeth ar gyfer yr enw ‘Botlosked’ mor bell yn ôl â 1292-3.  Mae’n debyg mai tŷ o’r unfed ganrif ar bymtheg ydy’r un presennol, a nodir bod yr ystyr yn aneglur a’r sillafu’n amrywiol.

Fe’n harweiniwyd ni’r trigolion lleol i gredu mai ‘bod loes y gad’ oedd yr ystyr, a dyma’r enw amheus sydd ‘wedi ei fathu’n fwriadol’ yn ôl Glenda Carr, a hynny ‘er mwyn rhoi rhyw naws hanesyddol a ffug i’r lle.’ Mae hi’n ymwrthod â’r ‘eglurhad chwerthinllyd’ sy’n cysylltu’r ‘loes’ â’r hyn a ddioddefodd Gronw Pebr pan drawyd ef â gwaywffon Lleu Llaw Gyffes. 

Cyfaddefa fod yr enw yn un anodd canfod ystyr iddo, ond noda i’r Athro Melville Richards weld cysylltiad rhyngddo â ‘golosg’ (charcoal), neu ‘golosged’ … hen air am rywbeth sydd wedi ei losgi. Hwyrach fod ‘golosg’ wedi cael ei losgi yno rhywbryd, neu, fe allai’r lle fod wedi mynd ar dân mewn rhyw oes. 

Gan mai ymwneud â barddoniaeth y mae fy ngholofn, trof i gloi at hanes rhai o fân-deuluoedd bonheddig yr ardal oedd yn ‘noddi’ beirdd ‘slawer dydd. Arferai teuluoedd Hendre’r Mur, Tyddyn Du a Chynfal ym mhlwyf Maentwrog; Pengwern, Dôl-y-moch a Than-y-bwlch ym mhlwyf Ffestiniog; a Bryn-hir, Cefn-deuddwr a Gelli-iorwerth ym mhlwyf Trawsfynydd noddi rhai o’r beirdd a ganai glodydd iddynt. 

Disgynyddion Dafydd ap Ieuan ab Einion, cwnstabl Castell Harlech adeg Rhyfeloedd y Rhosynnau [1455-85] fu’n noddi’r beirdd ym Mhengwern. Fe ganodd William Cynwal, a fu’n ymryson ag Edmwnd Prys [1544-1623] i Siôn Lewis ab Ifan:

‘Cur ŵyr o awch, carw aur og,
Corff ais dawn, caer Ffestiniog;
Dwys gadarn mewn dysg ydwyd,
Distaw a sad ustus wyd …
Ifor Hael y fro hon …’
A gwraig Siôn, oedd yn gyfrifol am y croesawu:
‘Gwaith Gwen Llwyd, rhoi bwyd a bîr,
Gwiriai glod ac aur i glêr …’
Atgyweiriwyd Dôl-y-moch gan Siôn Siôns ym 1643, a chanodd Gruffydd Phylip [un o Phylipiaid Ardudwy] gywydd i nodi’r achlysur:
‘Hynod adail nodedig,
Rasol brif o’r sail i’r brig,
Ym mro enwog Meirionnydd,
Adail Siôn yn nodol sydd …’
Roedd i gerdd dafod a cherdd dant le amlwg yno:
‘Cerdd dafod, myfyrdod maith,
Cerdd fiwsig cwyraidd fwyswaith.’
Mae’r englyn canlynol i Huw Llwyd, y milwr lliwgar o Gynfal oedd fyw rhwng tua 1568 a 1630 yn un tra enwog. Ei awdur ydy Huw ap Ieuan:
‘Holl gampiau doniau a dynnwyd – o’n tir,
Maentwrog a ‘sbeiliwyd;
Ni chleddir ac ni chladdwyd
Fyth i’w llawr mo fath Huw Llwyd.’
Mae Siop Lyfrau’r Hen Bost wedi ail-agor … bydd Elin yno i’ch croesawu yn ei het werdd a’i mwgwd plastig … ewch yno i brynu cyfrol Glenda Carr … ‘Hen Enwau o Feirionnydd’ [Gwasg y Bwthyn] … £10.95. Ac os oes gennych £30, byddai’n werth prynu ‘Darganfod Tai Hanesyddol Eryri’ efo’r pres petrol a ballu rydych wedi ei arbed yn ystod y misoedd dwytha!

Parhewch i gadw’n iach a diogel!

IM
-------------------------------

Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Gorffennaf/Awst 2020.

Mae'r rhifynnau pdf dal ar gael i'w lawr-lwytho am ddim o wefan Bro360.




22.8.20

Llyn y Manod

Llyn y Manod, er’n llawn meini, - a geir
Yn lle gwych i drochi;
A dwyn pysgod i’n pesgi
Wna ei ddŵr iach yn ddi-ri.

-gan Ap Cyffin

Llyn Manod, gan Dafydd Roberts.

Y Manod Bach yn codi ar ochr dde'r llun a'r Manod Mawr o'r golwg ar y chwith. Wedi eu fframio yn y bwlch mae Cadair Idris yn y pellter a rhan o gadwyn y Rhinogydd. 

------------------------------------

Ymddangosodd yn rhifyn Mehefin 2020, gyda diolch i Marian Roberts.

Cofiwch, tydi Llafar Bro ddim yn annog nofio gwyllt; ystyriwch eich diogelwch cyn ymdrochi yn afonydd a llynnoedd y fro.


18.8.20

Stolpia -Digwyddiadau a Hanesion Hynod y Fro

Pennod arall o gyfres Steffan ab Owain


Disgyniad Carreg o'r awyr
Ar y 15 fed o Ebrill 1902  disgynnodd carreg o’r awyr  i ardd Mr. Owen Jones, y Gof, Heol Dorfil, Blaenau Ffestiniog. Tyllwyd yn ddyfal amdani, a’r dydd Llun dilynol, cafwyd hyd iddi hi yn y dyfnder o naw troedfedd ac wyth modfedd. Roedd yn debyg i wenithfaen las, bron yn grwn, ac yn orchuddiedig a channoedd o fân dyllau. Dywed yr ysgolheigion mai y mân dyllau hyn oedd yn cyfrif am y sŵn a wnâi wrth ddisgyn. Pwysa ddeng owns ar hugain. Cafodd Mr. Owen Jones gynnig swm mawr o arian amdani, ond gwrthododd ei gwerthu hyd nes cael gwybod beth oedd ei gwir werth. Roedd hi i’w  gweld yn nhŷ Mr. Jones y pryd hynny. ( Tybed beth a ddigwyddodd iddi)?

Llwynog Call
Clywodd Bob Owen, Croesor, yr hanesydd a’r achyddwr enwog, yr hanesyn canlynol gan fugail a fyddai â phraidd o ddefaid ar y Manod. Dywedodd iddo weld llwynog un bore yn dod i’w gyfeiriad a llechodd er mwyn iddo ddod yn nes ato a chanfod beth a oedd ganddo yn ei geg. Yr hyn a oedd ganddo oedd dwy iâr fynydd, ac roedd wedi gosod y ddwy iâr a’u gyddfau heibio ei gilydd fel eu bod yn gallu eu cario yn hwylus.
(Mae hi’n amlwg ei fod yn llwynog go gall)!

Iâr Hynod
Yn y flwyddyn 1930 aeth Ellen Jones, o ardal Dorfil a iâr Rhode Island Red  i arddangosfa hen ieir yn Crystal Palace - a oedd yn rhan o raglen y World Poultry Congress. Roedd yn ofynnol bod yr iâr yn oedrannus a bod llythyr gan ŵr cyfrifol i ddangos hynny. Yr oedd iâr Ellen Jones yn ddeunaw oed ac yn dodwy yn gyson. Cafodd Ellen Jones lythyr i ategu’r ffeithiau gan Brifathro lleol, E.Towyn Jones. Cafodd yr iâr a hithau groeso a sylw mawr yn Llundain ac arhosai Mrs Jones efo’i nith, Mai Jones. a oedd yn Llundain mewn coleg cerdd.
(O gyfrol ‘Stiniog’ - Ernest Jones 1988).

Mellten yn taro clochdŵr Eglwys Dewi Sant
Ychydig cyn agoriad swyddogol Eglwys Dewi Sant yn y Blaenau yn Hydref 1842 trawyd y groes ar y tŵr gan fellten. Rhoddwyd hi yn ôl yn ei lle ychydig wedyn, ond credwch neu beidio, trawyd yr un groes yr eilwaith gan fellten. Dyma hanesyn o atgofion R. Lewis Jones (hen ewythr i Mrs Eleri Jones, Bryn Offeren) Granville, Efrog Newydd sy’n sôn, yn ddiau, am yr un digwyddiad.

Dywedodd fy mam wrthyf eu bod wedi rhoi croes ar dop y tŵr bychan sydd ar ben yr eglwys a bod mellten wedi ei tharo i lawr yn glir oddi wrth yr eglwys, ac fe’i codwyd a rhoddwyd hi fyny wedyn ymhen tipyn o amser. Daeth mellten wedyn ac a’i  trawodd yn glir i ganol y ffordd at dŷ y Person.

( O ‘Adlais o’r  Dyddiau Gynt’, yn Y Rhedegydd, 6 Gorffennaf ,1933 ).


Bwrw Llyffantod Bychain

Oddeutu 1984 clywais hanesyn diddorol gan Aled Jones, a fu’n athro yn Ysgol Glan Clwyd, am gawod o lyffaint bychain a ddigwyddodd ym Mhenrhyndeudraeth pan oedd yn hogyn. Un noson, roedd wedi agor drws cefn ei gartref ac ar fin mynd i nôl glo o’r cwt pan welodd rai cannoedd o lyffaint bach maint ewin dyn wedi dod i lawr yn un cawod ac yn neidio o gylch y lle. Dechreuodd rhai ohonynt anelu am y tŷ a bu’n rhaid i Aled gael help ei dad i’w rhawio nhw allan yn ôl. Ar ôl adrodd y stori hon clywsom am gawod o lyffaint yn digwydd yn y Blaenau yn yr 1920au, a thra’r oedd aelodau o Gapel Tabernacl (MC) yn dod allan o’r oedfa hwyr. Pan oedd un ddynes ar ei ffordd i lawr am ei chartref goddiweddwyd hi gan un arall a’r geiriau cyntaf a lefarodd honno oedd - “Mae hi ‘di gwneud cawod o lyffint”,  fel petai yn beth cyffredin ! Gyda llaw, gwnaed cawod o lyffaint yn Nhreffynnon, Sir Fflint ym mis Awst 1890, hefyd.

Olwyn o dân

Byddai llawer o’r hen bobl yn credu eu bod wedi gweld olwynion tân mewn sawl lle yn yr ardal hon a mannau eraill. Dyma un stori am ddynes a fu’n llygad-dyst i ddigwyddiad gyda olwyn dân:

Un tro, roedd Elin Jones yn cerdded i fyny i’w chartref yn Dŵr Oer, nid nepell o Lyn Manod. Wedi cyrraedd y bonc gwelodd gylch neu olwyn o dân yn chwyrnellu ger tŷ drwm yr inclên a chynhyrfodd gryn dipyn gan y digwyddiad. Pa fodd bynnag, aeth heibio’r lle ac adref ar ei hunion. Y  bore trannoeth, roedd Mr. R. Bowton, y goruchwyliwr yn cael ei griwlio i fyny’r inclên mewn wagen ond er syndod iddo, nid arafodd y wagen wedi cyrraedd y crimp nac aros ar y lan, ond codi i fyny yn syth am y drwm. Trwy ryw drugaredd, gallodd neidio yn glir oddi arni hi cyn cael niwed. Yn ei fraw, aeth ar ei union at fraciwr yr inclên i’w geryddu, ond gwelodd fod hwnnw yn hollol lonydd ar lawr ac wedi syrthio’n farw tra wrth ei waith. Credir bod Elin Jones wedi cael argoel o’r digwyddiad hynod hwn. Bu amryw o enghreifftiau tebyg yn ein bro, ond bydd yn rhaid  gadael eu hanes tan rhyw dro eto.

Darganfyddiad Hynod Awst 1879
"Yr wythnos diwethaf, daeth gweithwyr llinell y ffordd haearn o’r Bala i Ffestiniog gerllaw Pant Mawr, Trawsfynydd o hyd i weddillion pur hynod. Pan y gweithid ar y cutting (toriad dwfn) tynnwyd sylw Richard Roberts at fath o focs, ac erbyn manylu arno, canfuwyd ei fod yn naw troedfedd o hyd a phum troedfedd o led, a therfyn o blanc yn ei ganol ar ei hyd fel y tebygai lawer i arch, ond ei fod yn rhy hir. Yr oedd ei goed yn dair modfedd o drwch o dderw da. Ceid hefyd bolyn pren crwn ymhob pen iddo a thwll ar ei hyd. Ceid hefyd dwr o gerrig gwynion o boptu tano. Yr oedd clai glas, a hwnnw yn orchuddedig â mwsog."    (Adroddiad o hen bapur newydd mewn llyfr lloffion).

O.N. - Tybed a oedd hwn yn dyddio o’r Oes Efydd? Byddid yn gwneud defnydd o gerrig gwynion a chlai glas yn rhai o ddefodau yr oes honno.
 ----------------------------------

Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Mai 2020, sydd dal ar gael i'w lawr-lwytho'n llawn, am ddim o wefan Bro360.



11.8.20

Stiniog o’r Wasg Erstalwm (2)

Ail bennod cyfres Vivian Parry Williams

Daw hysbyseb yn y North Wales Chronicle (NWC) 13 Mai 1830, a gwybodaeth am ddarn o dir, 400 erw o faint, ynghyd â thri llyn, neu three large pools, yn ôl geirfa’r hysbyseb, oedd ar osod yn y plwy’. Roedd y pools hyn yn orlawn o frithyll, ac ychwanegai’r hysbyseb y gellid adeiladu tŷ ar y safle petai angen. Gofynwyd i’r sawl â diddordeb gysylltu â Mr Robert Owen, "Hafod Ysbytty, Festiniog", am fwy o wybodaeth. (Tybed ai dau lyn Gamallt a Llyn Bryn Du oedd dan sylw?)

Roedd chwarel lechi ar osod ger ‘Stiniog mewn hysbyseb a welid yn y Liverpool Mercury ar 20 Awst 1830. Roedd ffermydd mewn plwyfi cyfagos ar osod hefyd. Mae’r gybolfa o gam-ddehongli a chamsillafu enwau cynhenid gan Saeson y 19 ganrif yn ddolur i’r llygaid yn yr hysbyseb. Cynhwysir rhan ohono yn yr iaith, neu’r fratiaith, wreiddiol, i brofi nad ffenomen newydd yw sarhau’r Gymraeg. Byddai yr isod o ddiddordeb i’n cymdogion o Drawsfynydd, Dolgellau ac Ysbyty Ifan, yn sicr.

"To be Let, for the low rent of £160, in one of two Farms. Pantglas, situate in Prawsfinith Parish, eight miles from the town of Dolgelly, containing 500 Acres of LAND, well fenced and inclosed- about 150 Acres Arable, the remainder Meadow Pasture, and Coppice...
 Also, a FARM (part of Cefn Garoo Farm, in Sputty Evan) containing 150 Acres of Meadow and Pasture LAND, with or without the exclusive right of Sporting over Grousing Hills, twelve miles in circumference..."


Pwy ddaeth yn denantiaid Pantglas yn Nhrawsfynydd, a’r tyddyn unig ar ben y Migneint, Cefn Garw, yn Awst 1830 tybed? 

Cefn Garw
 

Pum mlynedd yn ddiweddarach, ar 6 Ebrill 1835, roedd chwarel lechi "Cafn" Garw, ger "Festiniog" ar osod. Yn ôl yr hysbyseb, roedd y chwarel yn cynnwys craen, olwyn ddŵr, tŷ i’r asiant, a thai i’r gweithwyr, gyda hawl hefyd i lês i dyllu am blwm dan 2,000 o erwau gerllaw y chwarel. Roedd y cyfan o fewn cyrraedd i ffordd dyrpeg, a dim ond wyth milltir i ffwrdd o borthladd yn ôl Mr Powell, Sadlar, 22 Dale St., Lerpwl, y gwerthwr.
 
Yn y NWC ar 29 Gorffennaf 1830 hysbysebwyd dwy fferm sylweddol gyfagos ar werth fel "Freehold Estates", sef Dduallt a Glanrafon, yn cynnwys dros 600 erw o dir rhyngddynt. Fferm arall ar werth oedd Bron y Manod, yn cynnwys 104 erw o dir, gyda rhan o Lyn Manod, gyda’i stoc dda o bysgod, yr adeg honno, yn rhan o’r stad honno.

Cynhaliwyd ocsiwn hefyd ar dair fferm yng Nghwm Cynfal, yn nhafarn Tan-y-bwlch ar 25 o Chwefror, 1831, sef Bryn Rodyn, Cae Iago, Llech-y-Ronw, yn ôl sillafiad y cyfnod, ar hysbyseb yn y NWC ar 6 Ionawr y flwyddyn honno yn rhoi manylion am leoliad y ffermydd hynny: 

"The above premises are situated in the most picturesque part of the Vale of Ffestiniog..."

Petai rhywun yn chwilio am lety, fesul wythnos neu fis, yn ardal ‘Stiniog ym mlynyddoedd cynnar y 19 ganrif, byddai’r hysbyseb am le felly at the head of the ever to be admired and truly romantic Vale of Ffestiniog (gyda ‘Ff’) i’w weld yn y Jackson’s Oxford Journal ar y 21 Mai 1831. Dywed hyn wrthym fod y fro hon yn adnabyddus gyda theithwyr yr adeg hynny. Y llety hwnnw oedd rhywle ger, neu’n rhan o’r Pengwern Arms, a’r lle yn addas ar gyfer teuluoedd medda’r hysbyseb. Roedd pum llofft a thri pharlwr, a’r cyfan wedi eu peintio a’i addurno ‘yn ddiweddar’gan y perchennog, Martha Owen, ac ar gael am brisiau rhesymol ganddi. 

Ymysg atyniadau’r ardal y flwyddyn honno, fel heddiw, oedd y nifer o lynnoedd ar gyfer pysgotwyr, a hefyd "good salmon fishing within a mile". Gellid hefyd hurio car a cheffyl yno ar fyr rybudd i deithio o amgylch y fro. Roedd hysbyseb arall ynghlwm â’r uchod yn cynnig "newly-erected Gothic Cottage" ar osod, am gyfnodau o fisoedd, neu flwyddyn, gyda phedair llofft a’r ystafelloedd arferol eraill, stabl ar gyfer pedwar ceffyl, gyda dwy lofft uwchben. Byddai unrhyw gentleman a gymerai fantais o’r cynnig hwn yn gallu cael ei frecwast a’i de yn y bwthyn, a’i ginio yn y Pengwern Arms, oedd o fewn pum can llath o’r lle. Byddai’n ddiddorol gwybod pa fwthyn oedd/yw hwn.

Mae’n debyg’ mai’r cofnod o farwolaeth Daniel Williams mewn damwain mewn chwarel lechi yn ‘Stiniog, yn y NWC 14 Hydref 1834, yw’r adroddiad cynharaf mewn papur newyddion Cymreig o ddamwain angheuol yn chwareli’r fro? 

Ni enwir y chwarel, ond ceir gwybodaeth i Daniel golli ei fywyd pryd y cwympodd tunelli o gerrig arno.
----------------------------------------

Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Mai 2020

7.8.20

Twf Anhygoel y Capeli

Rory Francis yn son am astudiaeth newydd sy'n ceisio taflu goleuni ar dwf anhygoel y capeli yn y Blaenau
 
Ddechrau’r ganrif ddiwethaf roedd gan Flaenau Ffestiniog 50 o gapeli anghydffurfiol ar gyfer poblogaeth o ddim ond 11,000 o bobl. Hyd yn oed petai pob unigolyn dros dair blwydd oed wedi mynychu capel ar Ddydd Sul yn 1906, mi fyddai 58% yn fwy o seddi nag oedd y boblogaeth.
 
Codwyd mwyafrif helaeth y capeli yn y cyfnod cymharol fyr rhwng 1850 a 1914. Ond sut mae esbonio’r twf trawiadol hwn? A pham fod y twf mor amlwg yn ardaloedd llechi gogledd Cymru?
 

Er mwyn ceisio ateb y cwestiynau hyn mae criw o wirfoddolwyr brwdfrydig, sef Frances Richardson a Harvey Lloyd o Gapel Curig a Ken Jones o Lanberis, yn gwneud ymchwil am dwf y gwahanol enwadau anghydffurfiol a’u capeli.
 
Mae’n debyg y cyhoeddir llyfr am hyn yn y man, fydd yn pwyso a mesur twf y capel anghydffurfiol trwy Gymru a Lloegr. Mae Ken Jones wedi edrych yn arbennig ar gapeli Llanberis. Ond credwyd ei bod yn bwysig i gynnwys Bro Ffestiniog hefyd, gan fod yr ardal hon mor bwysig.
 
Rhai o’r cwestiynau y bydd y tîm yn trio eu hateb fydd:
*  Pam y codwyd cymaint o gapeli rhwng 1850 a 1914?
*  Pam y codwyd cymaint o gapeli fel bod yna or-gapasiti mor drawiadol, gan ystyried y capeli i gyd?
*  Sut yr ariannwyd y gwaith adeiladu hwn? Cynulleidfaoedd capeli oedd yn bodoli’n barod yn talu am yr eglwysi newydd, tirfeddianwyr neu unigolion cyfoethog yn cyfrannu’n hael, trwy ddefnyddio arian oedd wedi cael ei gynilo, neu trwy fenthyciadau?
*  Oes yna dystiolaeth o broblemau’n codi oherwydd benthyciadau ar raddfa fawr? Hynny yw, petai cynulleidfaoedd wedi benthyg arian mawr i godi capel, festri neu fans newydd, a oedd hynny’n rhwystr i bobl eraill ymaelodi â’r gynulleidfa honno, oherwydd eu bod yn gyndyn i ddod yn gyfrifol am ran o’r dyledion hynny?
 
Mae’n amlwg fod y capeli wedi tyfu wrth i’r dref ymestyn, gan greu cymunedau newydd, megis Tanygrisiau. Ond pwy oedd yr unigolion a ysgogodd yr ymdrech i godi capeli newydd? Gweinidogion, stiwardiaid mewn chwareli, siopwyr, neu bwy?
 
Credir fod balchder yn rhywbeth pwysig oedd yn annog y cynulleidfaoedd gwahanol i adeiladu ac ymestyn, er mwyn creu lle digon mawr ar gyfer, er enghraifft, cyfarfodydd misol Eglwys Bresbyteraidd Cymru, cyfarfodydd chwarterol y Bedyddwyr, neu gystadlaethau Eisteddfodol. Ond a gaiff y grŵp hyd i dystiolaeth neu enghreifftiau pendant?
 
A beth am y sialensiau a greuwyd gan ymlediad y Saesneg yn yr ardal, a arweiniodd, yn ôl dwi’n deall, at godi capel arbennig i’r Methodistiaid Calfinaidd Saesneg eu hiaith?
 
Mi glywais i am yr ymchwil hwn pan gysylltodd Frances Richardson â fi, yn gofyn a oedd gennyf awydd cymryd rhan. Mi gytunais, ond mi sylweddolais yn fuan wedyn fod Rhian Williams, diacon efo Eglwys Bresbyteraidd Cymru yn barod i wneud yr ymchwil yma a bod ganddi hi gefndir a gwybodaeth oedd yn ei gwneud hithau’n ymgeisydd cryfach i wneud y gwaith. Ond mae’n reit bosibl y gwnaf i gymryd rhan yn y prosiect yn y dyfodol.
 
A oes gennych chi wybodaeth neu ddiddordeb arbennig yn y pwnc diddorol hwn? Hoffech chi wirfoddoli i fod yn rhan o’r gwaith? Os felly, mae croeso i chi gysylltu â fi roryfrancis[AT]live.co.uk neu 01766 830328.
 
Felly, mae’r ymchwil yn mynd yn ei flaen, ac mae’n debyg y gwelwn ni lyfr am hyn yn y man. Mae hanes arbennig yn perthyn i’r capeli yn ail hanner y bedwaredd ganrif ar bymtheg, pan oedd tref y Blaenau yn ei hanterth. Oni ddylen ni ymchwilio a thrysori hon a thrio ei deal yn well?
-------------------------------

Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Mai 2020.
Llun- Paul W. Capel Hyfrydfa

Cyfres ar Gapel Tabernacl




3.8.20

Iaith ‘Stiniog

Ar gais y golygydd, dyma fi’n mentro sôn am iaith ‘Stiniog. Cofiai amdanaf yn trafod idiomau’r ardal yn y gwersi cyfieithu (2003-05), er mwyn cyfoethogi geirfa aelodau’r dosbarth, yn hytrach na’u bod yn cyfieithu’n rhy lythrennol. Enghraifft bosibl: ‘to give it up as a bad job’, rhoi’r ffidil yn y to. Tybed a hoffech chi restr o enghreifftiau tebyg, fel petai’n rhan o eiriadur? Amheuaf mai buan y blinech: gormod o bwdin dagiff gi, meddai’r hen air. Gwell dweud tipyn o hanes ynglŷn ag ambell air neu sylw, os oes modd.

Cyn cychwyn: o ran iaith, ble mae ffiniau ardal ’Stiniog? Y Blaenau a’r Llan wrth gwrs, ond beth am Traws a Maentwrog? a Dolwyddelan? Ydyn’ nhw, yno, yn siarad yn bur debyg i ni? Gwaetha’r modd, ni fûm i’n byw yn yr un ohonynt, i gael ’nabod eu hiaith yn drwyadl: ond i’r hen Ysgol Cownti a’r Sentral deuai pobl o Groesor a Llanfrothen, y Penrhyn a Minffordd, ac yn yr ysgol felly, amser chwarae yn bennaf, y dysgem ddeall ein gilydd yn llwyr, (gan amlaf i ffraeo, i frolio ein hunain ac i herian ein gilydd.)

Cwestiwn anodd arall: mae galw plentyn yn fwrddrwg, neu ddweud bod peth yn ddrud fel pupur, yn rhannau o’n hiaith yma: ond ai yn ‘Stiniog yn unig y clywir nhw? Go brin. Cofiwch nad o’r plwyf hwn y daeth y miloedd o chwarelwyr i greu tref lle ’roedd, yn 1911, bron ddeuddeng mil o drigolion, ac a oedd felly’r dref ail fwyaf yn y gogledd. O weddill Sir Feirionnydd, ond yn bennaf o Sir Gaernarfon a Dyffryn Conwy, yr hanent, pob un yn siarad iaith ei fro. Cymysgedd felly, mae’n debyg, a siaradwn; tebyg bod hyn yn wir am sawl ardal.

(Llun gan wefan welshconnection- jygiau ar werth yn fanno)
I mi’n blentyn, diarth iawn oedd Sir Feirionnydd, ei phobl a’i hiaith. Ni chofiaf weld na’r Traws, na Harlech, na’r Bala - na Dolgellau cyn tua 1948. ’Roeddwn i ac Eigra wedi ennill gwobrau yn arholiad yr Ysgol Sul, a dyma fynd i Ddolgellau i’w cael. Yn festri’r capel cynigiwyd te inni fel hyn:
Oes eisie llaeth yn eich te?’  Llaeth!!  Ni allem goelio’r fath beth: ych a fi!
Na, dim diolch. A gawn ni lefrith?’ 
’Roeddem wrth gwrs, yn hen gyfarwydd â llaeth enwyn fel diod - ond nid mewn te. Gartref, yn ‘nhai Wilias Bildar’, sef Ffordd Wynne, ’roedd cymdogion i ni o’r Bermo, a digrif i ni blant fu eu clywed yn sôn am gwmpo yn lle cael codwm neu syrthio. Rhag ein cywilydd, yntê!

Rhai blynyddoedd yn ôl, cofiaf roi pàs (nid lifft) yn fy nghar i ŵr ar ei ffordd i’r Traws. Soniodd am ei ferch a oedd yn canlyn llanc a chanddo foto-beic, gan ddweud ‘mi alwodd y cog heibio ddoe’. Gair yr ardal am lanc, nas clywswn erioed o’r blaen. Dywedwch i mi, bobol Traws, pa faint o eiriau eraill sy’n wahanol i eiriau ’Stiniog? Yn y Bala dysgais y gair stodwm (= pentwr, llond gwlad, yn enwedig o wair, ’dw’ i’n meddwl). Soniodd cyfeilles imi o’r ardal sut y byddai merched ifainc yn synnu at ryw bishyn o lanc gan ddweud ‘Wel dacw ged y gog!’. Ni chlywswn ced erioed. Ei ystyr? ‘Anrheg’ (fel yn aberthged y ’Steddfod). Penbleth braidd yw’r gair. Wy a chyw yn nyth aderyn arall yw ‘anrheg’ y gog, wrth gwrs - ai peth i’w groesawu?

Ym Mangor bu gennyf letywr o Ddyffryn Ardudwy a ddysgodd ambell air newydd imi, e.e. twba (= twb), moron gwynion (= pannas - llysiau hollol ddieithr imi cyn mynd i Rydychen). Y mwyaf trawiadol fu clywed mai iafu a ddywedir mewn rhai ardaloedd yn ne Meirionnydd, tra dywedwn ni iau a thra dywedir afu yn y De. Trawiadol oherwydd mae’n rhaid imi ei fod yn hynafol iawn; dyna fu’r ffurf wreiddiol, yn gytras â iecur yn Lladin a hepar yng Ngroeg. Dyna roi ambell flesyn ichi ar iaith Meirionnydd.

Dyn a ŵyr ba faint rhagor o eiriau ac ymadroddion diddorol a dieithr (i mi o leiaf) sydd i’w clywed ynddi eto. Ond na phoenwch: mi gefais i eisoes bentwr o eirfa ’Stiniog gan fy nghyfeillion annwyl, Enid Roberts (gynt o Gae Clyd) a chan Dafydd Jones (yr Hen Bost), ac mae croeso i chwithau gyfrannu, drwy anfon neges at y Golygydd.
Bruce Griffiths
----------------------------------

Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Mehefin 2020. Mi fydd mwy yn dilyn yn fan hyn yn yr wythnosau nesa, ond gallwch ddarllen y gyfres trwy lawr-lwytho'r rhifynnau digidol am ddim o'r fan hyn: 
Bro360- Llafar Bro

Smit newyddion- Ambell air a dywediad o Stiniog

Gyda llaw [Gol.]:  Nid llaeth na llefrith oedd gan Laura Davies wrth hel atgofion am Bant Llwyd, ond LLAETH-EFRITH