15.11.22

Blaenau yn ei Blodau 2022

Dychwelodd cystadleuaeth arddio flynyddol Bro Ffestiniog unwaith eto eleni yn dilyn seibiant o ddwy flynedd. Roeddem yn falch iawn o weld ychydig o geisiadau newydd, yn ogystal a wynebau cyfarwydd! 


Diolch i bawb a gymrodd rhan, a llongyfarchiadau i enillwyr eleni:
Gardd Fawr:  1af – Glenys a Gwyn Lewis, 2ail – Mark Thomas, 3ydd – Barbara Hayes
Gardd Fach:  1af – Martin Couture, 2ail – Joan Jones, 3ydd – Marian Roberts
Potiau : 1af - Glenys a Gwyn Lewis, 2ail - Martin Couture, 3ydd - Zoe Keogh
Llysiau: 1af – Mark Thomas, 2ail – Marian Roberts, 3ydd - Glenys a Glyn Lewis
Bywyd Gwyllt: 1af Janine Hall, 2ail – Glenys a Gwyn Lewis, 3ydd – Barbara Hayes
Basgedi Crog: 1af Kim Bocacato
Masnachol: 1af Caffi’r Bont
Gardd Plant: 1af Caleb Rhun Günner
Enillydd Cyffredinol: Glenys a Gwyn Lewis

Eleni roedd gennym ni gategori newydd yn arbennig i blant, a enillwyd gan Caleb Rhun Günner, 6 oed - da iawn Caleb! Diolch i Eurwyn am y rhodd o daleb ar gyfer Meithrinfa’r Felin, Dolwyddelan,  fel gwobr i Caleb.  Y gobaith yw y bydd yn ysbrydoli mwy o blant a phobl ifanc i ddechrau garddio a chymryd rhan yn y gystadleuaeth.

Diolch enfawr i Gyngor Tref Ffestiniog am eu cefnogaeth, ac wrth gwrs y beirniaid Dave Williams ac Eurwyn Roberts. Meddai Dave:

“Mae pawb wedi gwneud yn arbennig o dda eleni o ystyried y tywydd anodd, o law trwm i wres eithafol! Rydyn ni mor falch bod pawb wedi dychwelyd i'r gystadleuaeth gyda brwdfrydedd, ac edrychwn ymlaen at y flwyddyn nesaf, lle gobeithiwn weld llawer o arddwyr newydd a brwdfrydig yn ymgymryd â’r her!”.
- - - - - - - - - - -

Ymddangosodd yn wreiddiol yng ngholofn y Dref Werdd, yn rhifyn Medi 2022

(Heb y lluniau, gan Paul W)


12.11.22

Newid Tir

Bu llawer o drafod yn ddiweddar y cyhuddiad fod Llywodraeth Cymru wedi talu’n uwch na phris y farchnad am dir ar draul ffermwyr. Ar yr un pryd, mae’r son am gynlluniau ‘ail-wylltio’ tiroedd yn codi’i ben yn achlysurol. Ydi’r ddau beth yr un fath? Oes yna ddrysu rhwng y ddau a gor-ymateb, yntau oes lle i bryderu? Oes yna gyfiawnhad i gyrff cadwraeth brynu tir o dan unrhyw amgylchiadau? 

Er enghraifft mae Cyfoeth Naturiol Cymru yn rheoli llawer o Warchodfeydd Natur Cenedlaethol ym Mro Ffestiniog a’r rheiny yn safleoedd rhyngwladol bwysig. Yn fwy diweddar maen nhw wedi prynu tir ar fferm Cae Gwyn, Llawrplwy’ er mwyn gwarchod rhywogaeth sy’n eithriadol brin. Clywn mae tir amaeth sâl ydi’r eiddo newydd ar y cyfan, ac eisoes cyflogwyd ffenswyr, waliwrs, arolygwyr, cludwyr a gyrrwyr peiriannau -pob un yn lleol- yno, gan gefnogi’r economi wledig, ar ben y staff parhaol sy’n byw yn Nhrawsfynydd a Stiniog ac yn gweithio ar y safle. 

Deallwn na fydd plannu coed yno ag eithrio ambell dderwen mewn ardal o redyn trwchus, a gwrych o bosib. Bydd cyfle i rai sydd â diddordeb gynnig am bori’r safle yn y gwanwyn hefyd, a bydd cyfleoedd addysg a hamdden i’r gymuned yn y blynyddoedd i ddod yno. 

Ydi hi’n deg dweud felly nad drwg pob cynllun, er bod prynu gan gwmniau o bell yn bryder gwirioneddol? Mae Llafar Bro wedi gofyn i ddau sy’n brofiadol iawn yn eu meysydd, i bwyso a mesur y mater, gan obeithio yr ewch chi, ddarllenwyr ffyddlon, ati wedyn i ymateb a thrafod ymhellach.

Cymuned a Choed gan Elfed Wyn ab Elwyn

Ac erbyn hyn nid oes yno ond coed, a'u gwreiddiau haerllug yn sugno'r hen bridd: Coed lle y bu cymdogaeth, Fforest lle bu ffermydd…’        -Rhydcymerau, Gwenallt. 
Troesom ein tir yn simneiau tân a phlannu coed a pheilonau cadarn lle nad oedd llyn…’     -Etifeddiaeth, Gerallt Lloyd Owen.
Dyma dipyn o frawddegau ysgrifennwyd gan feirdd sy’n crynhoi effaith cafodd y ‘plannu coed mawr’ ar gymunedau yn yr 20fed ganrif yng Nghymru. 

Mae llawer o sôn wedi bod yn y blynyddoedd diwethaf am effaith y dinistr ar gymuned Capel Celyn wrth i’r pentref ddiflannu dan ddyfroedd Tryweryn, neu Lanwddyn dan ddŵr Efyrnwy, ac mae pobl yn gyfarwydd i ryw raddau am chwalfa'r Epynt a Chwm Dolgain dan feddiant swyddfa’r fyddin, ond mae llawer iawn yn anghofio am yr hen gymunedau cafodd eu boddi ymysg y coed bytholwyrdd ar hyd a lled ein cenedl fechan ni. Mae Gwenallt yn ysgrifennu am ffermydd yn Sir Gâr, cafodd eu plannu’n goed, ac mae enghreifftiau o hyn ar hyd Cymru.

 

Hafod Gynfal yng Nghwm Greigddu -llun Elfed

Hyd yn oed o fewn ein hardal ni, gwelwn ffermydd wedi diflannu dan binwydd a sbriws; os ewch i Gwm Greigddu yn Nhrawsfynydd, sylwch ar sgerbydau’r hen dai wedi gwasgaru ymysg y tyfiant; Grugle, Hafod Gynfal, Pen Rhos, Greigddu Uchaf ac Isaf; ac os ewch i Gwm Dolgain fe welwch waliau fferm Hafoty bach yn cuddio ymysg y canghennau. Mae enghreifftiau o’r dinistr wnaethpwyd gan goed yma i’w gweld ar hyd y fro -hanes sydd bron wedi mynd yn angof erbyn hyn, er bod rhai o’r genhedlaeth hŷn yn dal i gofio bywyd ar yr hen ffermydd.

Er bod y dinistr yma i’w deimlo fel rhywbeth eithaf pell yn ôl rŵan, mae datblygiadau wedi codi yn ddiweddar efo plannu tir fferm yn goed yng Nghymru, ac mae wedi codi gwreichionyn ymysg bobl sy’n byw a bod yng nghefn gwlad. Mae cwmnïoedd mawr o ddinasoedd yn Llundain wedi bod yn prynu ffermydd yng Nghymru, a’u plannu yn goed er mwyn lleihau (ar bapur) y raddfa o lygru CO2 mae’r cwmni yn ei wneud. Gelwir hyn yn Saesneg yn ‘Carbon Offsetting’, ac mae’n codi i fod yn argyfwng. Mae llawer o ffermydd yn cael eu llyncu gan gynlluniau coed y cwmnïau, sy’n golygu bod y diwydiant amaethyddiaeth yn ddioddef, sy’n arwain at ddioddefaint economi cefn gwlad, sydd yn golygu yn y pendraw bod llai o gyfleoedd i bobl ifanc allu prynu ffermydd a gwneud bywoliaeth. Mae tystiolaeth amlwg i’w weld o hyn yn y canolbarth.

O ganlyniad i’r pryderon yma, mae llawer yn credu bod dyfodol cadarnleoedd y Gymraeg nawr yn y fantol, a bod tyfu coed ar dir amaeth yn ychwanegu at y bygythiadau a’r heriau sy’n wynebu cefn gwlad. Mae’r drafodaeth ar blannu coed wedi datblygu i fod yn gymhlethach fyth ers i Lywodraeth Cymru ddatgan eu bod hwythau eisiau gweld 10% o dir ffermydd yn cael ei blannu yn goed, a’r amcan i greu ‘coedwig genedlaethol’. Mae llawer o amaethwyr yn poeni am y datblygiadau yma, oherwydd ar dir ffrwythlon y fferm yn ôl pob sôn bydd y coed yn gorfod cael eu plannu, gan fod cyfyngiadau yn bodoli ar eu plannu ar ffriddoedd a rhostiroedd. 

Mae’r fro hon wedi bod yn profi tipyn o’r pryderon yma yn ddiweddar, gyda thir fferm Glan Llynau Duon yn Llawrplwy’, Trawsfynydd wedi cael ei grybwyll fel man i’w ‘ail-wylltio’. Os na fyddwn ni’n ofalus mater o amser fydd hi cyn y gwelwn ni ffermydd yn cwympo fel dominos bob yn un, lle mae’r tir yn cael ei werthu i fod yn goetir, a’r fferm yn cael ei droi yn ail-dŷ neu Airbnb.

Beth a ddaw o’r sefyllfa yma tybed? Mae’n teimlo bod cefn gwlad mewn perygl unwaith eto, a bod y Senedd ddim yn cymryd unrhyw gamau i’w datrys. Oes mae angen dod o hyd i ddatrysiad i gynhesu byd eang, ond fydd targedu ffermydd a dinistrio’r cymunedau gwledig yn dod a ddim ond tristwch a phryder i drigolion y bröydd hyn. Mae angen rhoi terfyn ar y cwmnïau mawr rhag taflu eu baich nhw ar ein cymunedau ni, a sicrhau bod Llywodraeth Cymru yn gwrando ar leisiau pobl cefn gwlad, a chydweithio gydag amaethwyr i gael y datrysiad gorau i bawb. Os na fyddwn yn cymryd gofal, erbyn diwedd y ganrif, bydd y Beirdd yn ysgrifennu cerddi yn hiraethu am gymunedau fel Trawsfynydd, Gellilydan a Llan Ffestiniog, a degau eraill ledled Cymru fydd wedi diflannu dan y coed...

Adfer Natur gan Rory Francis
Tywydd gwallgof trwy’r byd a natur yn diflannu. Beth y gellid ei wneud yn ei gylch?
Does dim dwywaith fod yr haf yma wedi dod â thywydd anarferol a pheryglus trwy’r byd. Welson ni’r sychder mwyaf erioed trwy wledydd Ewrop, gydag afonydd nerthol fel y Rhein a’r Loire yn edwino neu hyd yn oed yn diflannu. 

Welson ni danau gwyllt ffyrnig trwy Ffrainc, Sbaen ac America. Welson ni’r diwrnod poethaf erioed yng Nghymru ym mis Gorffennaf. Ac mae arolwg Cyflwr Byd Natur, a wnaed gan dros 50 o elusennau a sefydliadau amgylcheddol megis yr RSPB a’r Ymddiriedolaethau Natur, yn datgelu fod un rhywogaeth o bob chwech yng Nghymru mewn perygl o ddiflannu. Mae’r eos, y wiber a’r durtur (turtle dove) mewn peryg. 

Does dim dwywaith fod hyn i gyd yn gysylltiedig â newid yr hinsawdd a bod hyn, yn ei dro, wedi achosi argyfwng hinsawdd ac argyfwng natur. Ond be’ fedrwn ni wneud i fynd i’r afael â hyn?
Mae oddeutu 80% o dirwedd Cymru’n cael ei ffermio ac mae’r ffordd y mae hyn yn digwydd yn cael effaith sylweddol ar yr amgylchedd. Mae yna bethau y gallai ffermwyr wneud, megis adfer corsydd mawn, neu blannu rhagor o goed, sydd efo’r potensial i wneud gwahaniaeth mawr. 

Yn fy marn i, yr unig fantais sydd wedi deillio o Brexit yw’r ffaith fod gan Llywodraeth Cymru gyfle i lunio polisi amaethyddol newydd, yn hytrach na dilyn y CAP Ewropeaidd. 

Rydw i, yn bersonol, yn croesawu’r ffaith fod Llywodraeth Cymru wedi manteisio ar y cyfle i ailwampio polisi amaethyddol, a hynny i sicrhau fod ffermwyr yn cael eu talu am gynnig nwyddau amgylcheddol, h.y. am wneud pethau fel adfer corsydd mawn, gan sicrhau fod y rhain yn parhau yn wlyb ac yn dal i amsugno CO2 o’r aer, yn hytrach na sychu allan, dirywio a rhyddhau llawer iawn o CO2 allan i’r aer. 

Nod y polisi, a rhaid pwysleisio hyn, yw trio sicrhau fod amaethwyr yn dal i ffermio a chynhyrchu bwyd, ond eu bod hefyd yn darparu nwyddau amgylcheddol i’r gymdeithas ehangach, gan wneud elw trwy gyfuno’r ddau beth, gan gadw ffermwyr ar y tir a chymunedau amgylcheddol yn hyfyw.
Un peth sydd gennym yn gyffredin fel pobl, yw ein bod ni angen bwyta. Felly, rhaid cynhyrchu bwyd, a gorau po agosaf at lle mae’n cael ei fwyta. 

Dyna pam, yn fras, dwi’n cefnogi cynlluniau Llywodraeth Cymru i ddiwygio’r polisi amaethyddol. Rhaid inni feddwl am y dyfodol a thrïo gwarchod yr amgylchedd naturiol wych sydd gennym, sy’n cynnal ein holl ffordd o fyw ar y blaned fach hon. 

Owain o Stiniog yn gweithio ar gynllun cadwraeth yng Nghae Gwyn, Llawrplwyf. Llun -Paul W

Ond beth am ‘ailwylltio’, meddech chi?
Er bod y syniad yma’n apelio at lawer, ac er fod rhaid inni adfer natur yn fy marn i, dwi’n gyndyn i gefnogi’r syniad yma ar gyfer ardaloedd helaeth o’r dirwedd. Yn gyntaf, rhaid inni gynhyrchu bwyd i fyw. Yn ail, fel all cymunedau amaethyddol weld y syniad o ‘ailwylltio’ fel ymgais i gael gwared arnyn nhwthau. Felly, os ydy’r Llywodraeth eisiau ennyn cydweithiad cymunedau amaethyddol, nid yw sôn am ‘ailwylltio’ yn ffordd gall o wneud hynny. 

Oes yna gynllun i brynu tir o dan drwynau amaethwyr? Yn fras, nag oes. Mae tua 1,600,000 o hectarau, bron 4 miliwn erw, o Gymru yn cael ei ffermio. Mae’r Llywodraeth yn sylweddoli nad oes modd prynu rhan sylweddol o’r tir yma a does yna ddim bwriad i wneud hyn. Mae’n wir fod ambell fferm wedi cael ei brynu, a hynny i greu coedlannau arbennig i gofio’r bobl a gollodd eu bywydau i Covid, ond yng nghyd-destun tirwedd Cymru, mae’r maint o dir mewn cwestiwn yn anhygoel o fach.

- - - - - - - - - - - 

Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Medi 2022



9.11.22

Dychwelyd i Batagonia

Elin Roberts yn dychwelyd i Batagonia wedi pum mlynedd

Eleni roeddwn yn ffodus iawn i ennill Ysgoloriaeth Patagonia Cyngor Tref Ffestiniog am yr ail waith a wnaeth fy ngalluogi i ddychwelyd i Batagonia. Mae’r ysgoloriaeth yn bodoli ers i Ffestiniog (Cymru) a Rawson (Ariannin) gael eu trefeillio yn y flwyddyn 2015. Y tro cyntaf i mi deithio i’r Wladfa, roeddwn newydd droi yn 18 mlwydd yn 2017 a dyna oedd y tro cyntaf i mi deithio tramor ar fy mhen fy hun. 

Roedd dychwelyd i Batagonia yn brofiad emosiynol iawn oherwydd fe wnaeth fy mhrofiad cyntaf yn yr Ariannin newid fy mywyd. Fe sbardunodd fy niddordeb mewn materion De America ac o ganlyniad, fe astudiais fy ngradd is-raddedig yng nghampws De America y brifysgol Sciences Po Paris ym Mhoitiers. Y tro cyntaf i mi fynd i Batagonia ychydig iawn iawn o Sbaeneg yr oeddwn yn ei siarad,  ond y tro ‘ma fe ddychwelais yn rhugl yn yr iaith. Roedd hyn o fantais i mi er mwyn gallu rhoi fy mhrosiect ar waith sef prosiect o’r enw Ffestiniog yn Rawson sy’n ymwneud â chasglu straeon am fywydau a thraddodiadau pobl Rawson a Phatagonia. Byddaf yn siwr o rannu’r fideos gyda chi wedi i mi orffen eu haddasu! 

Fe fudodd lawer o Gymru i Batagonia ar y Mimosa yn 1865 er mwyn amddiffyn a gwarchod yr iaith Gymraeg a’i thraddodiadau o ganlyniad i’r anffafriaeth a’r ymdriniaeth wael yr oeddynt yn wynebu gan y saeson. Fe gyrhaeddon nhw ym Mhorth Madryn ar yr 28ain o Orffennaf 1865. Oeddech chi’n gwybod mai Rawson oedd y dref cyntaf i gael ei sefydlu yn nhalaith Chubut? Cafodd ei sefydlu ar y 15fed o Fedi 1865 ac fe gafodd ei henwi ar ôl Guillermo Rawson (Gweinidog Mewnol yr Ariannin) wedi iddo helpu’r Cymry i gael tir yn yr Ariannin.   

Wrth edrych ar Rawson heddiw, mae’n rhaid i ni gofio mai ychydig iawn o bobl sy’n siarad Cymraeg yn y dref. Er nad ydynt yn medru’r Gymraeg, mae hanes a thraddodiadau y Cymry i’w gweld yn glir drwy’r dref ac i’w clywed yn gryf yn y sgyrsiau. Er enghraifft, wrth fynychu’r gystadleuaeth cwis i bobl ifanc, roedd llawer o gwestiynau am Gymry Rawson yn rhan o’r cwis. Yn ogystal â hynny, mae pobl yn parhau i baratoi’r te bach (te a chacennau) gan gynnwys y torta negra galesa, sef bara brith y Cymry yn Mhatagonia sy’n cael ei wneud gyda chynhwysion sydd ar gael yno. 

Fe wnes i fwynhau fy nhaith yn fawr i Batagonia wrth gael y cyfle i gynnal amryw o weithdai yn yr ysgolion lleol am hanes chwareli Bro Ffestiniog a statws safle treftadaeth y byd, stori Lleu a Blodeuwedd, ac hefyd am chwedlau a thraddodiadau Cymru. Bues yn ymweld â Choleg Camwy ac Ysgol Gymraeg y Gaiman, Ysgol Hendre yn Nhrelew, ac Ysgol 47 ac Ysgol Don Bosco yn Rawson. 

Cefais hefyd y cyfle i ymweld ag amgueddfeydd lleol yr ardal sy’n llawn o wybodaeth am hanes y Cymry. Bues i hefyd ar daith i weld y dolffiniaid a’r morfilod ym Mhlaya Unión. Yn ogystal â hynny, fe recordiais 13 fideo am fywyd bobl y Wladfa gan gynnwys fideo am hanes bobl Ffestiniog a aeth i Batagonia ar y Mimosa a phwysigrwydd y traddodiad o’r torta negra galesa. Edrychaf ymlaen at eu rhannu yn fuan.

Os hoffech chi i ddilyn gweddill fy mhrosiect ac i ddysgu mwy am bobl Rawson, gallwch ddilyn y prosiect (ffestiniog_yn_rawson) ar Instagram a Facebook. I gloi, hoffwn ddiolch i Gyngor Tref Ffestiniog am y cyfle i ddychwelyd i Batagonia ac hoffwn hefyd ddiolch i Gyngor Tref Rawson ac i Patricia Alejandra Lorenzo Harris am y croeso cynnes yn Rawson ac i Billy Hughes a Gladys Thomas am eu croeso yn y Gaiman.
- - - - - - - - - - - - 

Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Medi 2022


6.11.22

Stolpia -Gof a cheffyl a thrampio

Detholiad arall o archif y gyfres gan Steffan ab Owain

Hyn a’r llall am ofaint
Dau air sy’n raddol ddiflannu o eirfa bob dydd trigolion yr ardaloedd hyn yw ‘gof’ ac ‘efail’.
Ar un adeg byddai gefeiliau gof yn bethau cyffredin o un pen o dalgylch Llafar Bro i’r llall. Byddai nifer dda ohonynt i’w cael yn y gwahanol chwareli, y rhai llechi ac ithfaen, yn ogystal ag mewn ambell fwynfa. Wrth gwrs, adnabyddid llawer o’r gefeiliau wrth enw y gof a weithiai ynddynt, megis ‘Efail Owen Jôs Go’, ‘Efail Robin Go’, a.y.b.

Engan -Llun trwy Gomin Wikimedia CC BY-SA 2.5

Ymhlith y gofaint hynny a ddyfeisiodd bethau cawn Dafydd Jones a fu’n of yn Chwarel Diffwys. Un tro daeth Mr Casson y perchennog ato a gofynnodd iddo a fedrai ddyfeisio rhyw gynllun i naddu’r llechi yn lle y ‘gyllell fach’. Aeth yntau ati rhagblaen, ac o fewn ychydig roedd wedi cynllunio peiriant naddu yn cael ei weithio efo’r troed, h.y. ‘injian dradl’. Tybed faint o ddefnydd a wnaed o’r peiriant naddu hwn?

Gŵr arall a gofir am ei ddyfais chwarelyddol yw Edward Ellis a fu’n of am flynyddoedd yn Chwarel y Graig Ddu. Ef a ddyfeisiodd y ‘car gwyllt’ enwog a ddefnyddid gan y chwarelwyr i ddod i lawr yr incleniau o’u gwaith – a hynny mewn dim o amser! Credaf mai oddeutu 1867 y dyfeisiwyd y car gwyllt a bu mewn defnydd hyd nes y cauwyd y chwarel yn yr 1940au.

Yng ngholofn ‘Y Fainc Sglodion’ gan J.W. Jones a ymddangosodd yn Y Cymro, Awst 11, 1944 cawn hanes gof-ddyfeisydd arall o’r cylch.

Rai blynyddoedd yn ôl gwelsom fegin fach o waith Edward Roberts y gof. Yr oedd handl ac olwyn fechan yn ei hochr. Wrth droi yr handlen chwythid y tân heb chwysu dim.

Ceffylau’r Chwarel
Fel y gallech feddwl, mae’r chwarelwyr sy’n cofio ceffylau yn gweithio yn ein chwareli yn mynd yn brinnach bob dydd. Ar un adeg, byddai gweld ceffylau gwaith mawr cryf yn mynd a dod o’n chwareli, yn enwedig ein chwareli mwyaf, yn beth pur gyffredin. Cyflogid dynion a llanciau ifanc i wneud y gwaith a elwid yn y chwarel ‘canlyn ceffyl’, sef gofalu a gweithio gyda’r ceffylau a fyddai’n tynnu y wageni ar sledi, a.y.b.

O beth gofiaf, ychydig iawn wyf wedi ei weld ar ddu a gwyn parthed hanes yr hen geffylau chwarel. Sut bynnag, dyma stori amdanynt i chi:
Canlyn ceffyl yn y chwarel oedd gwaith Bob, a deallai y ddau ei gilydd i’r dim. Wrth ddyfod o’r twll un bore, ychydig cyn amser cinio, trodd y prif oruchwyliwr i’r stabal at Bob, a gofynnodd iddo, “Sut fwyd wyt ti’n roi i’r ceffyl yma Bob?” Atebodd yntau, “Tebyg i fwyd labrwr, Syr!

Pan oedd Gwilym Ystradau, bardd o Danygrisiau yn gweithio yn Chwarel Holland, syrthiodd un o geffylau’r chwarel dros un o’r tomenydd. Ymhen ychydig wedyn lluniodd yr englyn hwn:

Dyma hen len y domen laith -anafwyd
     Anifail tra pherffaith;
Hurtiodd gan glwy ac artaith,
Pan syrthiodd, ni chododd chwaith.

Trampio
Ar un adeg, ac nid cymaint a hynny o flynyddoedd yn ôl, byddai llawer o grwydriaid i’w gweld hyd y wlad. Daeth amryw ohonynt yn wynebau adnabyddus mewn sawl ardal. Pan oeddwn i’n fachgen roedd llawer o son am yr hen Johnny Pegs a Twm Gwlan. Treuliodd Johnny rhan dda o’i oes yn crwydro o le i le yn yr ardal hon. Yng nghyffiniau Tanygrisiau y gwelid Twm Gwlan yn crwydro gan amlaf.

Galwai llawer iawn o grwydriaid yn y Blaenau yn y dyddiau a fu, un neu ddau ohonynt yn enedigol o’r dre. Yn ddiweddar deuthum ar draws hanes un a ymsefydlodd yn ein hardal am ysbaid. Gwelais ei hanes mewn erthygl o’r enw ‘Gwŷr y Ffordd Fawr’ gan J.W. Jones (Fainc ‘Sglodion). Dyma fo:

Pan yn mynd i Ffair Glangaeaf i Lan Ffestiniog rai blynyddoedd yn ôl trewais ar hen grwydryn diddan. Priododd Mrs Carol, o Ffestiniog, a bu’n cartrefu yn y Manod am ysbaid.

Gŵr o gorff cadarn ydoedd, melyn ei wallt; ond yr addurn mwyaf a berthynai iddo oedd ei locsyn coch. Yr oedd wedi cyfansoddi ‘Cerdd i’r Rhyfel Mawr’ ac i‘r ffair yr ai i’w gwerthu.
‘Menai o’r Manod’ oedd ei ffugenw, a deallai y gelfyddyd o farddoni. Clywais ef yn adrodd ugeiniau o englynion ar ei gof. Ciliodd yr hen grwydryn o’r ardal hon yn sydyn, ac  ni chywais yr un gair amdano wedyn.

Clywais rhai’n dweud bod dau le yn y cylch yn boblogaidd i aros ynddynt gan ‘bobl y ffordd fawr’, y cyntaf oedd ‘Newcastle Rags’, sef tŷ yn Heol Glynllifon ar gyfer cardotwyr. Y llall oedd ‘Tŷ Pawb’, sef hen dafarn Y Crimea, h.y. ar ôl iddi fynd a’i phen iddi.

- - - - - - - - - 

Ymddangosodd yr uchod yn rhifyn Medi 2022


3.11.22

Briwsion: Blas y Môr

Ychydig o hyn, llall, ac arall am hen arferion prynu a gwerthu Bro Stiniog, o nodiadau’r diweddar Emrys Evans.  

Blas y tir gawsom ni yn rhifyn Gorffennaf-Awst.

Er nad ydi Stiniog -wrth reswm- ar yr arfordir, roedd cynnyrch y môr serch hynny yn medru bod yn bwysig iawn yng nghynhaliaeth y boblogaeth ar ambell dymor. Pytiau am gynnyrch y môr sydd i ail hanner y gyfres fer yma felly.

Siopau a chludo

Ar ddechrau’r ugeinfed ganrif ‘roedd degau o siopau rhwng tre’r Blaenau a phentre Llan Ffestiniog, i gyfarfod a gofynion y boblogaeth mewn bwyd a nwyddau eraill, ac ambell i unigolyn wedi gweld bwlch mewn marchnad a gwneud ceiniog neu ddwy o elw – ond rhaid i’r hyn oedd ganddynt fod yn hawdd i’w gludo i ddrws y tŷ.

Cocos
Hyd at ddiwedd dauddegau’r ganrif ddiwethaf byddai casglwyr cocos Penrhyndeudraeth yn dod i fyny i Stiniog yn eithaf cyson i werthu cocos.  Unwaith eto, trol a mul ddefnyddid i’w cludo, a byddent yn gwerthu’n dda.  Y mesur ar gyfer eu gwerth fyddai hen botyn deubwys marmalêd, a’i lond i’r ymyl: tua tair ceiniog. Erbyn hyn mae unrhyw sôn  am “Gocos Penrhyn” wedi darfod mwy neu lai yn llwyr, a’r enw (dirmygus braidd) “Cockle town” a roddid ar y lle hefyd wedi peidio a chael ei ddefnyddio, a mynd yn anghof.

Tywod
‘Roedd cael carped neu ddarnau o fatiau wedi ei taenu yma ac acw ar lawr y tŷ yn rhywbeth diethr iawn hyd at dauddegau’r ganrif diwethaf.  Crawiau o lechen oedd ar y lloriau’n aml, gydag ambell i dŷ â theils ar y llawr, ac eraill â llawr pridd.  Yng nghof Taid Manod (John H. Evans) byddai hynny oddeutu pymtheg mlynedd olaf y bedwaredd ganrif ar bymtheg a blynyddoedd cynnar yr ugeinfed ganrif.  Deuai gwraig o Benrhyndeudraeth, yn arwain trol a mul yn llawn tywod i fyny i ‘Stiniog i werthu tywod o dŷ i dŷ.  Gwerthai’r tywod am ddimai y bwcedaid, ac arferai’r gwragedd ei daenu dros loriau eu tai.      

Pennog
Ar un adeg bu ‘Penwaig Nefyn’ yn enw, neu’n ymadrodd cyffredin ac enwog iawn.  Byddai heidiau ohonynt i’w cael oddi ar yr arfordir, a dal mawr arnynt.  Cymaint, yn ôl hanes, fel eu bod yn cael eu defnyddio fel gwrtaith i’r tir ar adeg or or-lawndra. Pan fyddai helfeydd da i’w cael byddai troliau’n llawn penwaig yn dod cyn belled â Stiniog i’w gwerthu o dŷ i dŷ, ac o siop i siop.  Yn y siopau gwneid llond dysgl bridd fawr o ‘bennog picl’ ohonynt.  Rhoddid y bowlen ar gownter y siop.  Deuai rhai yno i’w prynu efo plât dyfn neu ddysgl, er mwyn cael llwyaid neu ddwy o’r ‘grefi’ oedd efo’r pennog.  ‘Roedd hyn yn bryd bwyd digon di-drafferth, a blasus iawn.  Codid dwy geiniog neu ddwy a dimai am bob un.  Aeth sawl blwyddyn heibio bellach ers pan y clywyd gweiddi ar hyd y stryd “Penwaig Nefyn –ffresh o’r môr!”  (Tydi’r heidiau pennog ddim i’w cael oddi ar Nefyn erbyn hyn, a dywedir mai’r rheswm am hynny yw oherwydd fod pobl yn nyddiau llawnder mawr wedi eu defnyddio yn wrtaith, a bod hynny wedi digio Duw.)  

Lledod
Byddai lledod yn arfer cael eu dal yn afon Dwyryd efo tryfer.  ‘Roedd nifer wrthi ar ochrau Penrhyndeudraeth a Thalsarnau o’r aber.  Pan y ceid helfa dda yna gwelid rhai o’r gwragedd neu aelodau o’u teuluoedd yn Ffestiniog yn eu cynnig ar werth.   Yn Nhalsarnau ceid hanner dwsin neu fwy yn cyd-weithio, ac yn ei lyfr “Clicio’r Camera” mae gan Ted Breeze Jones ddisgrifiad o’u dull.

- - - - - - - - - - 


Ymddangosodd yn wreiddiol yn rhifyn Medi 2022  

(heb y llun, gan PaulW)