Pigo

Mae rhifyn Ionawr wedi cyrraedd!

Beth am fynd ati i feddwl am newyddion neu gyfarchion teuluol y gallwch yrru i mewn ar gyfer rhifyn Chwefror.

Y dyddiad cau ydi diwrnod olaf Ionawr.


Gallwch yrru ebost at y golygydd neu unrhyw un o'r pwyllgor, gweler y dudalen 'Pwy 'di pwy?'
neu gallwch roi eich newyddion i'r gohebydd lleol, neu i siop yr Hen Bost.

Mi wnaiff yn iawn ar gefn amlen neu ar bapur crand... y cynnwys sy'n bwysig!

Peidiwch a bod yn swil am safon eich sillafu aballu, bydd y golygydd yn medru twtio a chywiro. Ewch ati i gyfarch eich teulu a'ch ffrindiau. Diolch





Dyma golofn y Pigwr o rifyn Rhagfyr; be ydych chi'n feddwl am y pwnc dan sylw y tro hwn? Gadewch inni wybod.

COLOFN Y PIGWR

Wrth i'r siec o ganpunt gyrraedd yr hen gojars fel cyfraniad blynyddol i gadw'r oerni draw, onid yw'n amser gofyn ambell gwestiwn ynglŷn â hyn?  Er toriadau ar fudd-daliadau a grantiau mewn sawl cyfeiriad dros y blynyddoedd, mae'r tâl tanwydd yn parhau. Er i'r llywodraeth gosbi sawl teulu gyda'r dreth llofftydd, mae'r taliad tanwydd pob gaeaf yn dal i gyrraedd pensiynwyr. A dyna lle mae'r anghysondeb yn bodoli. Tra bo'r can punt yn cael ei groesawu'n gynnes (a maddeuwch y chwarae ar eiriau) mewn nifer fawr o gartrefi anghenus, mae'n rhaid gofyn a yw'r taliad yn angenrheidiol ym mhob achlysur? Tra bo toriadau rheolaidd yn y gwasanaethau a gymerem yn ganiataol ar un adeg, rhaid gofyn cwestiynau. Tra bo ein gwasanaeth iechyd yn gwegian, a ninnau yn y dre hon wedi colli ein hysbyty, ynghŷd â dau feddyg, mynnwn onestrwydd. 

Ni thelir grantiau i fyfyrwyr ein colegau bellach, i gyd oherwydd sefyllfa ariannol druenus y wlad. Ond dal i gael ei anfon i bob un dros 60 oed mae'r tâl tanwydd. A dyna lle mae'r anghysondeb. 

Meddyliwch, mewn difri', ar sefyllfa fel hyn: Gŵr priod, 60 oed, mewn gwaith, yn ennill cyflog anferthol o £100,000 mewn swydd fras, a'r wraig o'r un oed, hithau'n brifathrawes,  er enghraifft, ar £60,000 y flwyddyn o gyflog, yn derbyn dau gan punt o dâl tanwydd. 

Beth am aelodau seneddol? (ac mae nifer fawr ohonynt dros 60). Meddyliwch am rai fel Alex Ferguson, a Roy Hodgson, dau reolwr, neu gyn-reolwyr cyfoethog timau pêl-droed, yn derbyn y tâl. Onid yw'r cwîn a'i gŵr, a'i mab hynaf, a'i merch yn cael y siec o £100 bob blwyddyn? Beth am filiwnyddion rif-y-gwlith y wlad? Mae'n warth o beth fod y miloedd ar filoedd o ex-pats Prydeinig, sydd wedi cefnu ar oerni Prydain, ac wedi ymddeol i'w hafanau yn Sbaen yn derbyn y nawdd. (Nid af i fanylu am rai sy'n derbyn dau bensiwn, ac yn dal i weithio ymhell wedi oed ymddeol) 

Ydyn, mae'r rhain i gyd yn derbyn yr arian hwn, heb ei wir angen o gwbl, tra bo galwadau am arian mewn sawl cyfeiriad arall yn cael clust fyddar gan y llywodraeth. Mae'n hwyr glas i wleidyddion fod yn ddigon dewr i dynnu sylw at y fath anghysondeb, a gweithredu i unioni'r camwedd. Byddai'r arbedion a wneid yn galluogi talu mwy o lwfans tanwydd i'r rhai sydd wirioneddol ei angen. 

A sôn am wastraffu arian mewn cyfnod o gyfyngder, glywsoch chi am y cynllun hurt o osod ymylon concrid newydd, diangen, bob cam o'r bont dros y rheilffordd ger hen stesion London i gyfeiriad croesffordd Sgwâr Oakeley? Ac wedi cwblhau'r gwaith, gorfod codi pob un, a'i hail-osod yn ôl, oherwydd nad oeddynt yn ddigon uchel i blesio peirianwyr y priffyrdd! Colli'r ffordd, ta be?