A WÊL Y LLYGAID
Doedd Mara ond pump oed. Arferwn adrodd chwedlau iddi am y tylwyth teg a'r cawr penfelyn, ond y tro hwn, teimlwn fel adrodd rhywbeth gwir - hanes fy mhlentyndod yng nghwm fy nechreuad - cwm o brydferthwch dihafal.
Soniais wrthi am yr afon a redai heibio'r tŷ a'r llecyn o'r golwg hwnnw lle chwaraewn dŷ bach hefo tegins fel llestri a thorchen fel torth. Gwelwn y cwbl fel darlun clir - y ffermydd, y llynnoedd a'r coed.
Penderfynais fynd â hi yno. 'Rôl taith hir a blinderus, cyrhaeddom yr union fan. Cefais ail-fyw fy mhlentyndod o'i weld drwy lygaid fy nychymyg fel yr oedd o'r blaen.
A'r gwir yw, ni welodd hi ond dŵr!
TOMI
Prin flwyddyn oedd ers pan ddaeth Mr a Mrs Prys i'r ardal - cwpwl pur fawreddog yn edrych i lawr eu trwynau ar bawb. Wedi gwirioni'n lân ar Tomi - yr hwn a fagwyd yn foethus ganddynt. Yn fuan iawn, dechreuodd Tomi ddod yn boen llosg ar Ifans y Post. Cychwynnai Tomi allan pan fyddai y mwyafrif yn hwylio am eu gwelyau, ac ar ei ffordd yn ôl gyda chariad, arferent loetran dan gantel Siop y Post yn fawr eu twrw, a'i wneud yn stondin garu.
Sgrechiai ei gân 'bop' nes deffro pawb. Dro arall, deuai ar draws ei debyg i gael cwffio a rhegi, a chyn ymadael, byddai'n sicr o basio dŵr ar y drws a'i adael i redeg yn afon ddrewllyd dros y grisiau o lechi gleision. Doedd dweud y drefn yn talu dim. Roedd Tomi yn benglogaidd, rêl bwli a iob, a Mr a Mrs Prys yn credu na thoddai menyn yn ei geg.
Ond un noson, cafodd Ifans y Post lond bol ar hyn. Cododd i ffenast y llofft hefo gwn dau faril, ond chwythodd y saeth mo'r targed. Llamodd Tomi yn ddianaf i gynhesrwydd ei gartref.
Gan wireddu'r hen ddihareb - "Fel cath i gythral!"
[Llun gan Paul W]
No comments:
Post a Comment
Diolch am eich negeseuon